Οικονομικές προοπτικές για τα εγγόνια μας

Πιστεύει ότι μέσα στα εκατό επόμενα χρόνια ο πλούτος που προκύπτει σταθερά από την επένδυση του ήδη συσσωρευμένου κεφαλαίου θα είναι αρκετός για να καλυφθούν οι βασικές (οι απόλυτες, όπως τις ονομάζει) ανάγκες, και να απελευθερωθεί ο άνθρωπος, για πρώτη φορά στην Ιστορία, από το άχθος της εργασίας. Τα εκατό χρόνια κοντεύουν να εξαντληθούν και, αντίθετα απ' ό,τι ήλπιζε ο Κέυνς, ο homo economicus έχει απλώσει παντού τα πλοκάμια του. Και το μικρό κείμενο αυτού του τόμου διαβάζεται ως το όνειρο μιας άλλης εποχής, ενώ ζούμε πια σε έναν κόσμο ακαθόριστης ή ανομολόγητης ταυτότητας, όπου η ιδιωτικότητα απορροφά όλο και περισσότερο τα παλιά ηθικά και πολιτικά περιεχόμενα εξουδετερώνοντάς τα, και όπου η ηθική γίνεται αισθητική των ιδιωτικών επιλογών και τέχνη του βίου, ενώ η πολιτική παύει να είναι πολιτική για να γίνει η δυναμική διαχείριση μιας πληθύος ιδιωτών.