Το ηλιακό σύστημα

Η αρμονική συνύπαρξη κάθε άστρου με τους πλανήτες του δεν είναι αποτέλεσμα συμπτώσεων – κάθε ήλιος με τους πλανήτες του δημιουργείται συνολικά και συστηματικά μετά τη συμπύκνωση της διαστρικής σκόνης, με πρώτο αποτέλεσμα ένα νέο άστρο που περιβάλλεται από ένα φλοιό αερίων και σκόνης.

Σε ορισμένες περιοχές, τα σωματίδια της σκόνης αρχίζουν να συγκεντρώνονται, να σχηματίζουν ολοένα και μεγαλύτερες δομές και τελικά, με τη βοήθεια της βαρύτητας, να δημιουργούν τους πλανήτες –μετά από έναν ανελέητο πόλεμο επιδράσεων όπου επιβιώνει πάντα ο μεγαλύτερος.

Σε αυτό το περιεκτικό και πλούσια εικονογραφημένο βιβλίο, ο Μπερντ Λανγκ παρουσιάζει την ιστορία της φυσικής δημιουργίας των πλανητών και προσφέρει στον αναγνώστη την εικόνα των συναρπαστικών πορτρέτων τους μαζί με τα χαρακτηριστικά στοιχεία τους που έχουν μεγάλη σημασία για τη σημερινή αστρονομία.

Διαβάζοντας το βιβλίο κατανοούμε πώς και γιατί δημιουργούνται οι πλανήτες μετά από μια σειρά φάσεων ανάπτυξης. Ανακαλύπτουμε ότι οι μεγάλοι αέριοι πλανήτες, οι «γίγαντες» Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας, έχουν φτάσει σε ανώτερο εξελικτικό στάδιο απ' ό,τι οι «γήινοι» πλανήτες Ερμής, Αφροδίτη, Γη και Άρης. Από την οπτική της αστροφυσικής, ο Πλούτωνας και η Έρις (το αντικείμενο που ανακαλύφθηκε πέρα από αυτόν), ενώ πήραν το δρόμο της πλανητικής δημιουργίας δεν έφτασαν ποτέ στο τέλος του. Γι’ αυτόν το λόγο κατατάσσονται πλέον στους «νάνους πλανήτες». Ενταγμένοι στην εξωτερική (και μεγαλύτερη) ζώνη αστεροειδών του πλανητικού μας συστήματος, αυτοί οι δύο ημιτελείς πλανήτες ακολουθούν τις ιδιόμορφες τροχιές τους στα όρια του ηλιακού μας συστήματος.